TOP NASTOLATKI

Emi

Hej wszystkim ^^ Mam pewien problem - chodzi o chłopaka.
Zaczynając od początku - poznałam go ok. 1,5 roku temu, gdy przyszedł do harcerstwa - tego konsekwencją jest to, że widzimy się każdego tygodnia, dodatkowo na co dzień w szkole - i co roku na 3-tygodniowych obozach. Z początku wszystko było normalne, nie zwracałam na nic uwagi - na pierwszym obozie jednak zauważyłam, że chłopakowi wpadłam w oko. Starałam się to ignorować, ale z czasem i on zaczął mi się podobać. Wspólne spacery i wycieczki, przytulanie - było tak miło <3
Po jakimś czasie rozmawiałam z naszym wspólnym znajomym - okazało się, że chłopak, który mnie lubi, mówi wszystkim, że ma dziewczynę - mnie. Szczerze mówiąc...to spanikowałam - nie byłam nigdy w prawdziwym związku, a myśl np. o rozmowach z rodzicami na tą wiadomość, przyprawiała mnie wręcz o mdłości. Nie wiedziałam co robić i powiedziałam, że ja z nikim nie chodzę - co wyraźnie dotknęło chłopaka - ale cóż mogłam zrobić? Bałam się - sama nie wiem czego - a myśl, jak jest teraz świetnie (* było) bardzo mi odpowiadała. Przeprosiłam Go za wszystko i powiedział, że wszystko ok i nic się nie stało. Teraz jesteśmy świetnymi przyjaciółmi, czujemy się, jakbyśmy się znali od zawsze - udajemy, że nic nigdy nie zaszło. Często miewam dziwne odczucia, gdy on mnie przytula na przywitanie/pożegnanie, jak rozmawiamy, czy po prostu jesteśmy sam na sam.
I w końcu przyszedł czas - postanowiłam - przeproszę go jeszcze raz i spytam, czy nasz związek miałby sens. Lecz jednak zwlekałam z tym trochę i nim cokolwiek zrobiłam okazało się...że on już kogoś ma...w dodatku widzę parę na co dzień. Lecz oni wcale nie zachowują się tak...jak wszystkie inne pary czy jakkolwiek mogę to nazwać. Dziewczyna się go wypiera, raz tuli, raz nie wiadomo co. On również czasem u mnie na nią narzeka. Nie widać w ich związku żadnych uczuć.
Tag bardzo chciałabym wszystko naprawić...ale nie wiem, czy mi w tej sytuacji wypada. Nawet jeśli ich związek jest bez sensu - jednak to ich decyzje i nie powinnam mieć nic do tego.
Co powinnam zrobić - zaryzykować i się spytać, czy przynajmniej powiedzieć, co czuję lub o tym sądzę - czy może raczej nie powinnam mówić nic i żyć dalej ze wszystkimi emocjami zżerającymi mnie od środka - zazdrością, miłością i złością na samą siebie. Nawet jeśli powiem Mu co czuję...boję się, że że będzie się inaczej zachowywać.
(o rany ale to desperacko brzmi xD Ale cóż...dawniej bym się na takie coś nie zdobyła, ale teraz mogę to spokojnie powiedzieć - kocham tego chłopaka i zależy mi na nim - ja nie chce odpuszczać...) Co robić?

heksena

Tzn ja nie widzę większego sensu byś się starała. Rozumiem co czujesz, ale lepiej będzie jak dasz sobie spokój.

Mentor_44

Zawsze warto się starać
problem polega na tym czy i dla kogo
jeżeli wiesz ze nie jest nic nie watr to samo już się wyjaśniło
ale jeżeli spotkałaś kogoś dla kogo warto to trzeba o to walczyć
ja dałbym sobie obciąć wszystko jeżeli bym wiedział ze dziewczyna mnie kocha
i nie ważne ile ma lat

Wellness0

Ja na Twoim miejscu bym powiedziała co czuje , może On chciałby nadal być z Toba, tylko głupio mu zagadać ponowny raz do Ciebie po tym co się stało. Porozmawiaj z Nim, skoro dobrze się dogadujecie to na pewno Cie nie wyśmieje ani nic. Powodzenia dasz rade Smile